Może się przedstawię. Mam na imię Natalia i mam 14 lat. To będzie mój drugi blog ;), ale o innej tematyce niż poprzedni. Mój pierwszy blog to opowiadanko, macie tutaj linka http://live-as-if-it-were-your-last-day.blogspot.com/. Jest on o ... Nie powiem Wam ;D. Wejdziecie, poczytacie, sami zobaczycie i ocenicie. Mam nadzieję, że komuś się spodoba i zostawi po sobie ślad. Ale cóż odchodzę od tematu xD
Postanowiłam założyć tego bloga, ponieważ chciałam podzielić się z innymi ludźmi moją perspektywą na świat, o tym co robię w wolnych chwilach, jakie mam marzenia i jakie mam zdanie na temat pewnych spraw... Czytam kilka podobnych blogów i sama taki stworzyłam ☺. Moja wyobraźnia mi pomogła jeśli chodzi o wygląd. Od nikogo nie ściągałam.
Tak jak każda dorastająca nastolatka mam nastroje emocji, problemy... Niestety taki wiek.
Teraz trochę poważniej.
Przejdę do głównego tematu tego posta, a mianowicie skąd nazwa " La vie est cruelle".
Jest to po francusku co w przetłumaczeniu na język polski oznacza " Życie jest okrutne".
Dlaczego "życie jest okrutne"? Może dlatego, że w moim życiu nic się nie układa, nie idzie po mojej myśli? Chyba właśnie dlatego. Z pozoru jestem uśmiechnięta, rozmowna, zabawna. To tylko pozór. "Ja", która istnieje w szkole i podczas spotkań z przyjaciółmi jest zupełnym przeciwieństwem tego cie się dzieje gdy jestem sama.
Czasem wydaje mi się, że nie pasuję do tego świata, że znikając z niego zmieniłabym go na lepszy. Być może tak by było, lecz nikt tego nie wie. NIKT.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jeśli chodzi o dzisiaj to wszystko co chciałam Wam przekazać ;*. Nie opisałam siebie szczegółowo. Zrobię to w drugim poście :). Zapraszam do komentowania ☻. Buziaczki ;* < 3
:) Czekam na 1 rozdział :*/N
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez administratora bloga.
OdpowiedzUsuńWybacz, że usunęłam komentarz. Przypadkowo ;c
UsuńJa chcę 1 rozdział !!!
OdpowiedzUsuńHihihi XD
Wiem jak sie czujesz. Czuje sie tak samo przed rodziną i znajomymi udaje że jestem wesoła i wszystko jest wporzo. Gdyby nie muzyka i książki to bym zwariowała. Ale życze ci powodzenia w prowarzeniu bloga.
OdpowiedzUsuń